الف) من معمولاً احساسات و عواطفم مثل شادی، غم، ترس و غیره را فقط برای خودم نگه می‌دارم و به دوستان یا خانواده‌ام نشان نمی‌دهم. مثلاً وقتی ناراحت یا ترسیده‌ام، آن را پنهان می‌کنم.
ب) من معمولاً احساسات و عواطفم را آزادانه با دوستان یا خانواده‌ام در میان می‌گذارم. مثلاً وقتی خوشحال یا نگران هستم، آن را به بقیه می‌گویم.

الف) چیزهای واقعی و مشخص مثل اشیاء و اتفاقاتی که می‌توانم ببینم یا لمس کنم، برای من مهم‌تر است. مثلاً وقتی درباره یک موضوع فکر می‌کنم، بیشتر جنبه‌های عینی و ملموس آن را در نظر می‌گیرم.
ب) ایده‌ها و الهام‌هایی که در ذهنم ایجاد می‌شود، برای من مهم‌تر است. مثلاً وقتی یک کتاب می‌خوانم، بیشتر به ایده‌های آن فکر می‌کنم تا خود کتاب.

الف) هنگام تصمیم‌گیری، بیشتر به آنچه که منطق و عقلم می‌گوید گوش می‌دهم. مثلاً سعی می‌کنم تصمیم‌هایم را بر اساس دلایل منطقی و عقلانی بگیرم.
ب) هنگام تصمیم‌گیری، بیشتر به آنچه احساس و عاطفه‌ام می‌گوید گوش می‌دهم. مثلاً تصمیم‌هایم را بیشتر بر اساس احساس درونی‌ام می‌گیرم.

الف) دوست دارم زندگی‌ام انعطاف‌پذیر و تغییرپذیر باشد. مثلاً دوست دارم بتوانم برنامه‌هایم را بر اساس شرایط تغییر دهم.
ب) دوست دارم زندگی‌ام مرتب و برنامه‌ریزی شده باشد. مثلاً دوست دارم کارهای روزانه‌ام را از قبل برنامه‌ریزی و زمان‌بندی کنم.

الف) دوست دارم در چند موضوع خاص، اطلاعات عمیق و کامل داشته باشم. مثلاً ترجیح می‌دهم درباره یک یا دو سرگرمی اطلاعات فراوان داشته باشم.
ب) دوست دارم در موضوعات مختلف، اطلاعات کم و سطحی داشته باشم. مثلاً ترجیح می‌دهم درباره موضوعات زیادی بدانم تا اینکه در یک موضوع بسیار متخصص شوم.

الف) من بیشتر به چیزهایی که واقعاً هستند توجه می‌کنم. مثلاً وقتی درباره یک موضوع فکر می‌کنم، بیشتر جنبه‌های موجود آن را در نظر می‌گیرم.
ب) من بیشتر به چیزهایی که باید باشند یا می‌توانند باشند، فکر می‌کنم. مثلاً وقتی درباره یک موضوع فکر می‌کنم، بیشتر به این فکر می‌کنم که چطور می‌تواند یا باید باشد.

الف) به نظر من یک قاضی یا داور عادل که بر اساس قانون حکم می‌کند، برای جامعه مفیدتر است. مثلاً او می‌تواند با رعایت عدالت، مشکلات افراد را حل کند.
ب) به نظر من یک معلم یا مربی مهربان که به فکر دیگران است، برای جامعه مفیدتر است. مثلاً او می‌تواند با صبوری و دلسوزی، به افراد کمک کند.

الف) ترجیح می‌دهم ملاقات‌ها و قرارهایم را بدون برنامه‌ریزی قبلی و به صورت آزادانه انجام دهم. مثلاً دوست دارم بتوانم هر زمان دلم خواست با دوستانم ملاقات کنم.
ب) ترجیح می‌دهم قبلاً زمان و مکان ملاقات‌ها و قرارهایم را مشخص کنم. مثلاً دوست دارم از قبل بدانم که چه زمانی باید کجا باشم.

الف) من آدم کم‌حرف و محتاطی هستم و دوست ندارم توجه زیادی را به خودم جلب کنم. مثلاً ترجیح می‌دهم در جمع‌ها ساکت باشم.
ب) من دوست دارم توجه دیگران را به خودم جلب کنم. مثلاً در جمع‌ها سعی می‌کنم حرف‌های جالبی بزنم تا بقیه به من توجه کنند.

الف) اگر معلم بودم، درس‌هایی مثل جغرافیا که شامل مطالب واقعی و عینی است را ترجیح می‌دادم. چون دوست دارم چیزهای مشخص و واقعی را آموزش دهم.
ب) اگر معلم بودم، درس‌هایی مثل فلسفه که شامل نظریه‌ها و ایده‌هاست را ترجیح می‌دادم. چون دوست دارم مفاهیم انتزاعی و ایده‌ها را آموزش دهم.

الف) من آدمی قاطع، محکم و استوار هستم. مثلاً وقتی تصمیمی می‌گیرم، به سختی از آن منصرف می‌شوم.
ب) من آدمی انعطاف‌پذیر، ملایم و لطیف هستم. مثلاً اگر لازم باشد، می‌توانم تصمیماتم را تغییر دهم.

الف) من غالباً انجام کارهای کوچک و جزئی را فراموش می‌کنم. مثلاً گاهی وظایف روزانه‌ام را به یاد نمی‌آورم.
ب) من برای به یاد سپردن کارها، آن‌ها را یادداشت می‌کنم. مثلاً لیست کارهای روزانه‌ام را می‌نویسم تا فراموش نکنم.

الف) من معمولاً در مهمانی‌ها و مجالس منتظر می‌مانم تا دیگران به سمت من بیایند و صحبت را شروع کنند. مثلاً ترجیح می‌دهم دیگران ابتدا سلام و احوالپرسی کنند.
ب) من معمولاً در مهمانی‌ها و مجالس خودم با دیگران صحبت را آغاز می‌کنم. مثلاً خودم پیش‌قدم می‌شوم و سلام و احوالپرسی می‌کنم.

الف) من به جزئیات امور توجه زیادی دارم. مثلاً وقتی یک کار را انجام می‌دهم، به تک‌تک مراحل و جزئیات آن توجه می‌کنم.
ب) برای من کلیت و مجموعه هر چیزی مهم‌تر از جزئیات آن است. مثلاً سعی می‌کنم یک موضوع را به طور کلی درک کنم.

الف) من به آینده اهمیت زیادی می‌دهم و سعی می‌کنم برای آن برنامه‌ریزی کنم. مثلاً اهداف آینده‌ام را مشخص می‌کنم.
ب) من خیلی به آینده فکر نمی‌کنم و زندگی را لحظه به لحظه زندگی می‌کنم.

الف) من معمولاً کارها را بدون برنامه‌ریزی قبلی شروع می‌کنم و در حین انجام به مشکلات فکر می‌کنم.
ب) من قبل از شروع هر کار یا پروژه‌ای، برنامه‌ریزی کامل انجام می‌دهم و نقشه و مراحل را می نویسم و از قبل به مشکلات احتمالی فکر می کنم.

الف) من دوست دارم تعداد دوستان کمی داشته باشم اما رابطه بسیار صمیمی با آنها داشته باشم. ب) من دوست دارم تعداد دوستان زیادی داشته باشم، هرچند رابطه‌ام با آنها محدود باشد.

الف) من ترجیح می‌دهم از امکانات و توانایی‌های موجود استفاده کنم.
ب) برای من نوآوری و خلاقیت در کارها و خلق روش های جدید مهم است.

الف) من معمولاً بیشتر پیرو منطق و استدلال هستم تا احساسات و عواطف. به عنوان مثال، هنگام تصمیم‌گیری سعی می‌کنم بر اساس دلایل منطقی و عقلانی عمل کنم و کمتر تحت تأثیر احساساتم قرار بگیرم.
ب) من معمولاً بیشتر پیرو احساسات و عواطفم هستم تا منطق و استدلال. به عنوان مثال، هنگام تصمیم‌گیری بیشتر بر اساس احساس درونی ام عمل می‌کنم.

الف) من در انجام کارهای ناگهانی که نیاز به عکس‌العمل سریع دارند، موفق‌تر هستم تا کارهای برنامه‌ریزی‌شده. به عنوان مثال، در مواجهه با موقعیت‌های غیرمنتظره توانایی بیشتری دارم.
ب) من در انجام کارهایی که از قبل برنامه‌ریزی و سازماندهی شده‌اند، موفق‌ترم. به عنوان مثال، وقتی یک برنامه و روش کار مشخص داشته باشم، می‌توانم بهتر عمل کنم.

الف) من معمولاً تعداد محدودی دوست صمیمی دارم اما رابطه بسیار نزدیک و عمیقی با آنها دارم.
ب) من معمولاً با تعداد زیادی از افراد رابطه دوستی دارم، اما رابطه‌ام با آن‌ها چندان عمیق و نزدیک نیست.

الف) من از زندگی کردن در لحظه لذت می‌برم و چندان به آینده فکر نمی‌کنم.
ب) من به آینده توجه زیادی دارم و سعی می‌کنم آن را پیش‌بینی و برایش برنامه‌ریزی کنم.

الف) معمولاً منطق و عقل من بر احساساتم غلبه دارد.
ب) معمولاً احساساتم بر منطق و عقل من غلبه دارد و تصمیم‌گیری‌هایم را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

الف) من ترجیح می‌دهم کارهای روزمره‌ام را بر اساس اولویت‌ها و ضرورت‌های پیش‌آمده انجام دهم.
ب) من ترجیح می‌دهم کارهای روزانه‌ام را بر اساس برنامه‌ای مشخص و از پیش تعیین‌شده انجام دهم.

الف) من کمتر در مورد احساسات شخصی‌ام همچون شادی، غم یا نگرانی‌هایم با دیگران صحبت می‌کنم و آن‌ها را درون خود نگه می‌دارم.
ب) من به راحتی و بدون هیچ محدودیتی، افکار و احساسات درونی‌ام را با دوستان و خانواده‌ام در میان گذاشته و درباره‌شان با آن‌ها گفتگو می‌کنم.

الف) من کلمات دقیق، روشن و فاقد ابهام را بیشتر ترجیح داده و در گفتار و نوشتارم از آن‌ها استفاده می‌کنم.
ب) من کلمات کنایی، استعاری و تمثیلی را بیشتر دوست داشته و در گفتار و نوشتارم به کار می‌برم.

الف) در تصمیم‌گیری‌ها، رعایت عدالت و انصاف برای من نسبت به هر عامل دیگری اولویت و اهمیت بیشتری دارد.
ب) در تصمیم‌گیری‌ها، در نظر گرفتن احساسات و شرایط دیگران برای من نسبت به رعایت عدالت مهم‌تر است.

الف) من معمولاً بدون برنامه‌ریزی قبلی، کارها را شروع کرده و حین انجام با مشکلات پیش آمده برخورد می‌کنم.
ب) من معمولاً قبل از شروع هر کاری، برنامه‌ریزی کامل انجام داده و احتمال بروز مشکلات را پیش‌بینی می‌کنم.

الف) من ترجیح می‌دهم به طور مستقل و بدون وابستگی به دیگران کارها را انجام دهم.
ب) من ترجیح می‌دهم در کنار دیگران و به صورت تیمی و گروهی کار کنم.

الف) واقعیات و پدیده‌های ملموس و عینی برای من جذاب‌تر و دلپذیرتر هستند. (چیزهایی که وجود دارند)
ب) ایده‌ها و مفاهیم انتزاعی برای من جذاب‌تر و دلپذیرتر می‌باشند. (چیز هایی که می توانست وجود داشته باشد)

الف) من رعایت عدالت و برابری را در هر شرایطی بسیار مهم می‌دانم و تلاش می‌کنم در تصمیم‌گیری‌ها و رفتارم همواره آن را مد نظر قرار دهم.
ب) من نوع‌دوستی، گذشت و بخشندگی را نسبت به رعایت عدالت در اولویت بالاتری قرار می‌دهم و سعی می‌کنم به دیگران کمک کنم.

الف) من تهیه چنین برنامه و لیستی را بی‌فایده و وقت‌گیر می‌دانم و ترجیح می‌دهم بدون برنامه‌ریزی قبلی عمل کنم.
ب) من تهیه لیست و برنامه از کارهایی که قرار است در تعطیلات انجام دهم را ضروری و مفید می‌دانم.

الف) من در مهمانی‌ها معمولاً ترجیح می‌دهم با افرادی که از قبل می‌شناسم و رابطه دارم گفتگو و تعامل کنم.
ب) من در مهمانی‌ها دوست دارم با افراد تازه‌ای آشنا شوم و گفتگو کنم تا دایره روابطم گسترده‌تر شود.

الف) دوستان من معمولاً افرادی واقع‌بین هستند. (جزییات و واقعیت را می بینند)
ب) دوستان من معمولاً افراد دارای تخیل قوی می‌باشند. (رویا پرداز و دارای قوه تخیل هستند)

الف) به نظر من افراد منطقی که بر اساس استدلال عمل می‌کنند، قابل احترام‌تر هستند.
ب) به نظر من افرادی که با صمیمیت و دلسوزی رفتار می‌کنند، قابل احترام‌تر می‌باشند.

الف) من به ندرت خود را ملزم به رعایت دقیق زمان‌بندی‌های از پیش تعیین شده می‌دانم و ترجیح می‌دهم برنامه‌ریزی‌هایم را با انعطاف‌پذیری پیش ببرم.
ب) من معمولاً برنامه‌ریزی دقیقی برای کارهای روزانه‌ام دارم و سعی می‌کنم حتماً آن‌ها را در سر وقت مقرر انجام دهم.

الف) من فردی آرام، متفکر و با وقار هستم و ترجیح می‌دهم بیشتر مواقع سکوت کنم و به نظاره بنشینم.
ب) من شخصی پرانرژی، پرجنب‌وجوش و اجتماعی هستم و دوست دارم همیشه مشغول به فعالیت باشم.

الف) من ترجیح می‌دهم فردی منطقی، عینی‌گرا و دقیق در کارها باشم تا شخصی خلاق و نوآور.
ب) من دوست دارم فردی با ایده‌ها و روش‌های نوآورانه باشم تا شخصی که صرفاً از روش‌های موجود پیروی می‌کند.

الف) من به تحلیل ، بررسی و ارزیابی دقیق موضوعات مختلف علاقه دارم.
ب) من به مکالمات و مباحث مربوط به احساسات و عواطف انسانی علاقه بیشتری دارم.

الف) من اغلب بدون برنامه‌ریزی قبلی زندگی‌ام را مدیریت می‌کنم و بر اساس شرایط پیش‌آمده تصمیم می‌گیرم.
ب) من معمولاً فهرستی از کارهای مورد علاقه‌ام تهیه کرده و سعی می‌کنم به طور مرتب به آن‌ها بپردازم.

الف) من شخصیتی آرام دارم، کمتر حرف می‌زنم و ترجیح می‌دهم بیشتر گوش دهم تا حرف بزنم.
ب) من فردی پرحرف، اجتماعی و خوش‌برخورد هستم، دوست دارم در گفت‌وگوها مشارکت زیادی داشته باشم.

الف) من فقط ایده‌هایی را می‌پذیرم که بتوان آن‌ها را به مرحله اجرا درآورد، در غیر این صورت ارزشی ندارند.
ب) من هر ایده نو و خلاقانه‌ای را ارزشمند می‌دانم، حتی اگر قابلیت اجرایی شدن نداشته باشد.

الف) من ترجیح می‌دهم فردی منطقی باشم که تصمیماتش مبتنی بر دلایل عقلانی است.
ب) من دوست دارم فردی همدل و دلسوز باشم که در تصمیم‌گیری‌هایش احساسات دیگران را در نظر می‌گیرد.

الف) برخی معتقدند من فردی بی‌برنامه و پراکنده هستم و زندگی شلوغی دارم.
ب) برخی معتقدند من فردی خشک و مقرراتی و بدون انعطاف هستم.

الف) من قبل از اظهار نظر درباره هر موضوعی، کاملاً درباره‌اش فکر می‌کنم و سپس صحبت می‌کنم.
ب) من بلافاصله پس از شنیدن هر سؤال یا موضوعی، نظرات خودم را بیان می‌کنم.

الف) من ثبات قدم و استحکام را در زندگی ترجیح می‌دهم و دوست ندارم مرتباً تغییر کنم و مسیرهای جدیدی را امتحان کنم. ترجیح می‌دهم همان مسیری را که آغاز کرده‌ام ادامه دهم.
ب) من تغییر و تحول مداوم را دوست دارم و از چالش‌ها و تجربه‌های جدید استقبال می‌کنم. دوست دارم مرتباً مسیرهای تازه‌ای را در زندگی امتحان کنم.

الف) من در تصمیم‌گیری‌ها و قضاوت‌هایم بیشتر بر مبنای استدلال منطقی و تجزیه و تحلیل عقلانی عمل می‌کنم.
ب) من در تصمیم‌گیری‌هایم بیشتر بر اساس احساسات و عواطف شخصی‌ام عمل می‌کنم.

الف) من ترجیح می‌دهم بدون انتظارات و الزامات از پیش تعیین‌شده، آزادانه و بر اساس شرایط لحظه کارها را انجام دهم.
ب) برای من مهم است که از قبل بدانم چه انتظارات و الزاماتی در کارها وجود دارد تا بتوانم آمادگی لازم را کسب کنم.

الف) من ترجیح می‌دهم در معرفی خودم به دیگران، شخص دیگری این کار را انجام دهد و مرا معرفی کند.
ب) من دوست دارم خودم پیش‌قدم شوم و دیگران را به هم معرفی کنم تا اینکه منتظر بمانم تا معرفی شوم.

الف) من سعی می‌کنم کارها را با دقت و بر اساس مراحل از پیش تعیین‌شده انجام دهم حتی اگر طولانی‌تر باشد.
ب) من ترجیح می‌دهم بخش‌های مهم و جذاب یک کار را سریع شروع کنم و از مراحل کم‌اهمیت صرف‌نظر کنم.

الف) من در قضاوت درباره افراد و گروه‌ها، ابتدا بررسی دقیقی انجام داده و بر اساس شواهد و اطلاعات موجود نظر می‌دهم.
ب) من در قضاوت درباره دیگران، سعی می‌کنم خودم را جای آنها بگذارم و بر اساس درک احساساتشان نظر بدهم.

الف) من معمولاً بلافاصله یک کار یا پروژه را شروع کرده و هر قسمتی از آن که بتوانم زودتر انجام دهم را در اولویت قرار می دهم.
ب) من ابتدا کارها را به مراحل و اجزای مشخصی تقسیم کرده و بر اساس آن پیش می‌روم. (مرحله به مرحله)

الف) من ترجیح می‌دهم کارها را به طور انفرادی و مستقل انجام دهم تا اینکه در گروه و جمع باشم.
ب) من دوست دارم در کنار دیگران و به صورت تیمی کار کنم و از کار گروهی لذت می‌برم.

الف) یکی از مشکلات من این بوده که خیلی به برنامه‌ها و روال مشخص چسبیده‌ام و انعطاف نداشته‌ام.
ب) یکی از مشکلات من پراکندگی، عدم تمرکز و پرش از یک کار به کار دیگر بوده است.

الف) برای من اصرار بر نظر خودم و قاطعیت در تصمیم‌گیری از اهمیت بالایی برخوردار است.
ب) برای من درک دیدگاه دیگران و انعطاف‌پذیری در تصمیم‌گیری مهم‌تر از قاطعیت است.

الف) برای من مهم است که قبل از شروع جلسات، شرکت‌کنندگان احساس آمادگی و راحتی کنند.
ب) من ترجیح می‌دهم جلسات دقیقاً سر ساعت مقرر شروع شوند حتی اگر برخی افراد آمادگی کامل نداشته باشند.

الف) برخی ممکن است مرا فردی ساکت، گوشه‌گیر و منزوی ببینند چون کمتر حضور اجتماعی دارم.
ب) برخی ممکن است مرا فردی پرحرف و سطحی‌نگر ببینند چون زیاد صحبت می‌کنم.

الف) من به انجام مرتب و مرحله‌به‌مرحله کارها اهمیت می‌دهم.
ب) من تمایل دارم قسمت‌های جذاب و سرگرم‌کننده کار را سریعتر انجام دهم و کمتر به ترتیب مراحل توجه کنم.

الف) پایبندی به قوانین، مقررات و اصول اخلاقی برای من از اهمیت بسزایی برخوردار است.
ب) نوع‌دوستی، همدلی و دلسوزی نسبت به دیگران برای من مهم‌تر از پایبندی صرف به قوانین است.

الف) من انجام کارهای از پیش تعیین‌شده را دوست ندارم و ترجیح می‌دهم آزادانه عمل کنم.
ب) پیروی از برنامه و انجام وظایف مشخص، برای من احساس رضایت‌بخشی دارد.